چگونه سختی آب را در دستگاه سختی ‌گیر تنظیم کنیم؟

تنظیم دقیق دستگاه سختی‌ گیر آب، کلید اصلی بهره‌ وری بهینه و عملکرد مؤثر آن در حذف یون‌ های سخت مانند کلسیم و منیزیم است. وجود این یون‌ ها در آب موجب ایجاد مشکلات متعددی مانند رسوب‌ گذاری در لوله‌ ها و تجهیزات، کاهش کارایی شوینده‌ ها و آسیب به پوست و مو می ‌شود. 
سختی ‌گیرها با استفاده از فرآیند تبادل یونی، آب را نرم می‌ کنند، اما تنها در صورتی که تنظیمات دستگاه مطابق با میزان سختی واقعی آب انجام شود، می ‌توان انتظار بهترین عملکرد و صرفه‌ جویی در مصرف نمک و هزینه‌ های نگهداری را داشت. تنظیم نادرست دستگاه نه‌ تنها کارایی را کاهش می ‌دهد، بلکه باعث افزایش هزینه‌ های غیرضروری خواهدشد.

تشخیص میزان سختی آب

برای تنظیم دقیق دستگاه سختی ‌گیر آب، نخستین گام، تشخیص صحیح میزان سختی آب است. سختی آب معمولاً ناشی از وجود یون ‌های کلسیم و منیزیم بوده و هرچه میزان این یون ‌ها بیشتر باشد، آب "سخت ‌تر" محسوب می ‌شود و نیاز به تصفیه مؤثرتری دارد.
برای پی بردن به سختی آب مصرفی خود می توانید از راه های مختلفی استفاده کنید. ساده ترین راه پی بردن به سختی آب انجام آزمایش صابون است. یک قاشق چای خوری صابون مایع را به یک بطری آب پلاستیکی اضافه کنید و آن را تقریبا تا بالای با آب پر کنید. درب بطری را ببندید و آن را تکان دهید. اگر بعد از تکان دادن، حباب هایی در آن وجود داشت، آب نسبتا نرم است، اما اگر حبابی در بطری ایجاد نشد و یک لایه شیری رنگ روی سطح آب به وجود آمد، آب سخت خواهدبود.
یکی از ساده ترین راه ها برای اطلاع از میزان دقیق تر سختی آب، مراجعه به سایت رسمی شهرداری یا شرکت آب منطقه‌ ای است. این منابع اغلب اطلاعات سختی آب را به‌ صورت عمومی منتشر می ‌کنند. در صورت در دسترس نبودن اطلاعات آنلاین، می ‌توانید با اداره آب منطقه تماس گرفته و میزان سختی را استعلام کنید. 
برای داشتن اطلاعات دقیق تر در مورد سختی آب مصرفی خود یا درصورتی که از منابع آب چاه استفاده می کنید، لازم است آب را شخصاً آزمایش کنید. برای این کار، دستگاه سختی سنج (TDS متر) در بازار وجود دارد که معمولاً شامل نوارهای تست هستند. این نوارها را در نمونه‌ ای از آب فرو می ‌برید و رنگ ایجاد شده را با جدول راهنمای آن مقایسه کرده تا میزان سختی را برحسب GPG (دانه در هر گالن) یا ppm مشخص کنید.
در صورتی که به نتایج خیلی دقیق‌ تری نیاز دارید، می ‌توانید از آزمایشگاه‌ های تخصصی آب استفاده کنید. این مراکز نه تنها سطح سختی را تعیین می ‌کنند، بلکه ممکن است منشأ یون‌ های سختی مانند آهن، منیزیم یا کلسیم را نیز مشخص کنند.

عوامل موثر در تنظیم دستگاه سختی گیر

برای تنظیم درست سطح سختی در دستگاه سختی گیر آب خانگی، باید چند عامل کلیدی از جمله میزان واقعی سختی آب (بر حسب GPG)، وجود آهن در آب و سن دستگاه سختی‌ گیر را در نظر بگیرید. این عوامل در کنار هم به شما کمک می‌ کنند تا تنظیم دقیقی انجام دهید و دستگاه عملکرد مؤثرتری داشته باشد.

سختی آب

همانطور که پیش از این نیز ذکر شد، قبل از تنظیم و برنامه ریزی یک دستگاه سختی گیر آب، ابتدا باید سختی آب خود را بدانید. هر چه آب دارای دانه های سختی بیش تری باشد، سختی گیر آب باید سخت تر کار کند. شما باید مطمئن شوید که سیستم سختی گیر شما به گونه ای برنامه ریزی شده است، که رزین سختی گیر بتواند تمام کلسیم و منیزیم موجود در آب را حذف کند. اگر سختی آب بالاتر یا کمتر از مقداری است که سحتی گیر آب شما روی آن تنظیم شده است، ممکن است دستگاه سختی گیر نتواند کار خود را به درستی انجام دهد. مقیاس سختی آب در بازه های مختلف در شکل زیر آمده است: 
 

وجود آهن در آب

اکثر سختی گیرهای آب می توانند آهن محلول را از آب حذف کنند، اما فقط در صورتی که آنها را به درستی برنامه ریزی کرده باشید. توصیه می کنیم هم میزان وجود آهن در آب و هم کلسیم و منیزیم را آزمایش کنید. کیت های تست آهن ارزان هستند، استفاده از آنها آسان است و به سرعت نتیجه می دهند. 
زمانی که بدانید آب حاوی چه مقدار آهن است، می توانید میزان سختی دستگاه خود را تنظیم کنید. به ازای هر 1 ppm آهن، 4 عدد به عدد کل سختی اضافه کنید. بنابر این اگر نتایج آزمایش شما نشان می دهد که آب دارای 1 ppm آهن است، 4 را به عدد سختی کل خود اضافه کنید و به همین ترتیب.

عمر دستگاه سختی گیر

اگر عمر دستگاه سختی گیر آب زیاد باشد، به احتمالا زیاد باید سختی آن را بالاتر از یک سیستم جدید تنظیم کنید. سختی گیرها حاوی ماده ای به نام رزین تبادل یونی هستند که روی یون های سدیم نگه داشته می شود و در طی فرایند تبادل یونی آنها را در آب آزاد می کند. سپس رزین یون های سدیم را با مواد معدنی سخت تعویض می کند و به طور موثر باعث نرم شدن آب می شود. 
رزین آب تازه از نظر عملکرد و کارایی در بهترین حالت قرار دارد. دانه های رزین روی یون های سختی آب نگه داشته می شوند و تا حداکثر ظرفیت خود می توانند کار کنند. پس از مدتی استفاده از رزین، توانایی آن برای نگه داشتن این یون ها کاهش می یابد و این ممکن است بر توانایی آن در گرفتن سختی آب تاثیر بگذارد. به همین دلیل کاهش یافتن راندمان باید تنظیمات سختی دستگاه را افزایش دهید. با این کار رزین سختی گیر احیا شده و همانند روز اول قابل استفاده خواهدبود.

نحوه تنظیم سختی در سختی ‌گیر آب خانگی

در ابتدا، باتوجه به مطالبی که پیش از این توضیح دادیم، مقدار GPG به‌ دست ‌آمده از آزمایش یا گزارش را مستقیماً روی دستگاه تنظیم کنید. برای مثال، اگر سختی آب ۱۰ GPG است، تنظیم دستگاه نیز باید روی ۱۰ قرار گیرد. اما اگر در آب شما آهن وجود داشته باشد، باید این موضوع را هم در نظر بگیرید. برای هر ۱ ppm آهن، لازم است ۴ GPG به عدد سختی اضافه کنید. بنابراین، اگر سختی آب ۵ GPG و آهن موجود ۱ ppm باشد، باید عدد ۹ GPG را روی دستگاه وارد کنید.
همچنین، اگر دستگاه شما بیش از ۱۰ سال عمر دارد، به احتمال زیاد بخشی از کارایی خود را از دست داده است. برای جبران این موضوع، بهتر است ۱ GPG به عدد نهایی تنظیم شده اضافه کنید. در ادامه مثال قبل، اگر عدد نهایی ۹ GPG باشد و دستگاه قدیمی باشد، عدد تنظیمی باید به ۱۰ برسد. این تنظیم دقیق باعث می ‌شود دستگاه سختی ‌گیر به ‌درستی عمل کند، نمک کمتری مصرف شود و یون ‌های عامل سختی مانند کلسیم، منیزیم و آهن به ‌طور مؤثرتری از آب حذف شوند.

جدول تعیین سطح سختی در دستگاه سختی گیر آب

اگر آب دارای آهن محلول نیست، فقط به درجه سختی خود آب، به اضافه بافر سختی که بسته به سن سختی گیر آب انتخاب می شود، نیاز دارید تا بفهمید میزان سختی دستگاه سختی گیر را باید روی چه مقداری تنظیم کنید. جدول زیر نشان می دهد که چگونه می توانید سختی گیر آب خود را بر اساس سختی آب، میزان آهن و سن سختی گیر آب تنظیم کنید.
 

تفاوت تنظیم دستگاه سختی گیر قدیمی با دستگاه سختی گیر هوشمند

دستگاه‌ های سختی‌ گیر آب قدیمی و سختی‌ گیرهای آب هوشمند هر دو برای حذف یون ‌های سخت مانند کلسیم و منیزیم از آب طراحی شده‌ اند، اما در نحوه تنظیم و میزان بهره ‌وری عملکرد تفاوت‌ های قابل توجهی دارند. در مدل‌ های قدیمی، با گذشت زمان، رزین داخلی دستگاه خاصیت تبادل یونی خود را از دست می ‌دهد. این موضوع باعث کاهش توان حذف یون ‌های سخت می ‌شود. در نتیجه، برای جبران این افت عملکرد، کاربر باید تنظیم سختی آب را به ‌صورت دستی و با عددی بالاتر تنظیم کند تا دستگاه همچنان بتواند آب را به‌ طور مؤثر نرم کند. این تنظیمات دستی معمولاً نیاز به دانش فنی و بررسی ‌های دوره ‌ای دارند، زیرا عملکرد دستگاه با گذشت زمان متغیر خواهد بود.
در مقابل، دستگاه ‌های سختی‌گیر هوشمند، به سیستم‌ های دیجیتالی و اپلیکیشن موبایل مجهز هستند که امکان تنظیم سریع و دقیق میزان سختی آب را فراهم می ‌کنند. کاربران می‌ توانند از طریق اپلیکیشن و تنها با چند کلیک، مقدار سختی مورد نظر (بر حسب گرین بر گالن (gpg) یا (ppm) معادل میلی گرم در لیتر) را تنظیم کنند. این سیستم‌ های هوشمند معمولاً دارای حسگرهایی برای پایش وضعیت رزین و کیفیت آب خروجی نیز هستند، بنابراین تنظیمات آن‌ ها دقیق‌ تر، بهینه ‌تر و متناسب با شرایط واقعی آب انجام می ‌شود.

خرید دستگاه سختی گیر

اگر به دنبال راهکاری مؤثر برای حذف یون ‌های سخت مانند کلسیم و منیزیم از آب مصرفی خود هستید، خرید دستگاه سختی ‌گیر رزینی انتخابی هوشمندانه است. این دستگاه ‌ها با بهره ‌گیری از فناوری تبادل یونی، کیفیت آب را به ‌طور چشمگیری بهبود می ‌بخشند و از آسیب به لوازم خانگی و افزایش مصرف شوینده‌ ها جلوگیری می‌ کنند. اما انتخاب درست و تنظیم دقیق دستگاه از اهمیت بالایی برخوردار است، چرا که تنظیمات نادرست موجب مصرف بی ‌رویه نمک یا عدم حذف کامل سختی می شود.
فروشگاه آبین با ارائه‌ ی مشاوره رایگان تخصصی از طریق کارشناسان مجرب، به شما کمک می ‌کند تا متناسب با میزان سختی آب منطقه و نیاز مصرفی ‌تان، بهترین مدل سختی‌ گیر را انتخاب کنید. علاوه بر این، محصولات عرضه ‌شده در آبین دارای کیفیت تضمین ‌شده، قیمت مناسب و پشتیبانی فنی حرفه ‌ای هستند، تا تجربه ‌ای مطمئن و آسوده از خرید داشته باشید.