رزین آنیونی پرولایت (PUROLITE) مدل A500Plus

رزین آنیونی پرولایت مدل A500Plus

رزین آنیونی پرولایت مدل A500Plus، یک رزین آنیونی قوی بازی نوع یک است که از دانه های کروی ژله ای با رنگ بسیار روشن ساخته شده است. رزین آنیونی A500Plus پرولایت دارای ظرفیت عملکردی و تبادل یونی عالی در رنگبری از شربت قند می باشد که کاربرد ویژه آن محسوب می گردد. ساختار ژله ای شفاف این رزین آنیونی قوی باعث شده است که این نوع رزین دارای مشخصات و عملکرد عالی بوده و پس از انجام فرایند احیا نیز بازده بسیار بالایی از خود نشان بدهد. رزین آنیونی A500Plus پرولایت توانایی جداسازی ترکیب های رنگی از مایعات را دارا می باشد، بنابراین به رزین رنگبری نیز مشهور است. در این راستا از این رزین آنیونی به طور گسترده ای به منظور تصفیه و رنگبری از شربت قند استفاده می گردد. این عملیات در کارخانه نیشکر و قند جهت تصفیه نیشکر و تولید شکر سفید صورت می گیرد.

این رزین آنیونی نوعی رزین ژله ای با پایداری فیزیکی فوق العاده ای است که این مسئله سبب افزایش طول عمر این رزین، بدون افزایش افت فشار خواهد شد. پس از مدتی استفاده از رزین به دلیل اشباع بستر رزینی با املاح، ذرات و رسوبات جذب شده، افت فشار در مخزن محتوی رزین سختی گیر رخ می دهد که امری طبیعی است. برای رفع این مشکل باید رزین را با ترکیبات شیمیایی مناسب احیا نمود. اما به علت پایداری فیزیکی بالایی رزین آنیونی A500Plus پرولایت، نسبت به سایر رزین های موجود در بازار، در طول عمر بالاتری خواهد داشت و عملکرد بالای این رزین از افت فشار در مخزن سختی گیر رزینی جلوگیری خواهد کرد. رزین آنیونی A500Plus پرولایت به صورت لیتری و در بسته بندی های 5 و 25 لیتری به بازار عرضه شده است.

کاربردهای رزین آنیونی پرولایت مدل A500Plus

مهم ترین کاربردهای رزین آنیونی A500Plus به شرح زیر هستند:

•    کاربرد ویژه به منظور حذف ترکیبات رنگی از شربت قند در صنایع تولید قند و شکر
•    استفاده جهت حذف و جداسازی مواد معدنی محلول از آب
•    حذف و جداسازی سیلیکا از آب

این رزین تبادل یونی دارای ساختار پلیمری ویژه ای می باشد که می تواند بسیاری از ترکیبات رنگی موجود در شربت قند در فرایند تصفیه قند و شکر را جذب و جداسازی کند.

مزیت های رزین آنیونی پرولایت مدل A500Plus

مهم ترین مزیت ها و ویژگی های رزین آنیونی پرولایت مدل A500Plus موارد زیر هستند:

•    دارای ظرفیت عملکردی بالا جهت حذف سختی آب
•    ظرفیت تبادلی بالا و کارایی سینتیکی (جنبشی) مطلوب
•    پایداری فیزیکی، شیمیایی و گرمایی بالا
•     دارای قابلیت احیا و بازسازی موثر
•     سطح کیفی عالی و طول عمر بالا
•     دارای استانداردها و گواهینامه های جهانی
•    رنگ زدایی از محلول شربت قند
•    به عنوان افزودنی به کربن اکتیو
•    پایداری بالا در برابر شوک های اسمزی مقاوم
•    پایداری حرارتی بالا در فرم نمک خود
•    استفاده در ستون های صنعتی
•    حذف رنگ هایی که جداسازی و حذف آنها مشکل است.
•    حذف 85 تا 90 درصد از ترکیبات رنگی از شربت غلیظ
•    ظرفیت بالا در جذب کمپلکس های رنگی یونی و غیر یونی
•    حذف مواد معدنی غیر ارگانیک در کاربردهای صنعتی برای سختی گیرهای رزینی

فرایند تبدیل شکر خام به شکر سفید

شکر خام به دلیل داشتن ناخالصی های بالای که در ساختار مولکولی آن وجود دارند، به رنگ قهوه ای می باشد. استفاده از شکر قهوه ای رنگ، بو و طعم مواد غذایی و نوشیدنی را تغییر می دهد. به این دلیل معمولا شکر را طی فرایندهایی صنعتی تصفیه نموده و آن را به صورت تصفیه شده مورد استفاده قرار می دهند. تصفیه شکر به این ترتیب صورت می گیرد که در آغاز ساکاروز از ساقه چغندر قند یا نیشکر ذوب شده استخراج گردیده، سپس ساکاروز با یک رزین رنگبر نظیر رزین آنیونی A500Plus پرولایت، رنگ زدایی می شود. در مرحله پایانی نیز محصول غلیظ و کریستالیزاسیون شده و در نهایت شکر سفید تولید می گردد.

رنگ ها در شکر تصفیه شده

رنگ های موجود در شکر تصفیه شده، از ترکیبات آلی با ساختار بسیار پیچیده تشکیل شده است. میزان رنگ در شربت قند چغندر قند نسبت به نیشکر مقدار بیشتری می باشد. رنگ های موجود در این شربت ناشی از دو عامل می باشد، اولی رنگ های طبیعی در گیاه نیشکر و دیگری رنگ هایی که در فرایند تولید شربت قند ایجاد می گردند. این رنگ ها ترکیباتی با گستره وسیعی از وزن مولکولی هستند و معمولا دارای ماهیت آنیونی می باشند، بنابراین استفاده از رزین تبادل یونی آنیونی می تواند این ترکیبات آنیونی از شربت قند حذف کند.

تاثیرات وجود سیلیس در آب بر روی تاسیسات صنعتی

سیلیس دومین ماده معدنی با بیش ترین میزان فراوانی در ساختمان زمین است. سیلیس در ماسه، برخی از سنگ ها نظیر گرانیت، ماسه سنگ ها، سنگ چخماق، زغال و نیز سنگ های معدنی و آلی وجود دارد. با توجه به فراوانی این ماده در پوسته زمین، سلیس معمولاً در تمام آب های طبیعی یافت می گردد و بیش تر به صورت SiO2 می باشد. سیلیکای موجود در آب، در محیط های اسیدی تقریباً غیر محلول است و در PH های قلیایی به مقدار کمی حل می شود.

حذف سیلیکا از آب های مورد استفاده در مصارف صنعتی، معمولا در دیگ های بخار بسیار اهمیت دارد، به این دلیل که اثرات سیلیکا بر روی لوله ها، توربین های بخار و سایر تاسیسات به وضوح مشخص می باشد. به ویژه در کاربردهایی که برای صرفه جویی در هزینه ها، فشار بخار را بالا می برند، مضرات و اثرات منفی مقدار سیلیس نمود بیشتری خواهد داشت. وجود سیلیس در آب دیگ های بخار مشکلات فراوانی را به وجود می آورد. رسوب حاصل از سیلیکا بسیار سخت و چسبنده است و حذف این رسوبات از لوله ها و تجهیزات صنعتی بسیار مشکل می باشد. علاوه بر این، رسوبات سیلیکا در تاسیسات و دیگ های بخار سبب افت شدید انتقال گرما و در نتیجه افزایش انرژه مصرفی می شود.

برای حذف سیلیس از آب روش های مختلفی وجود دارد و یکی از موثرترین آنها استفاده از رزین های تصفیه آب می باشد. جهت حذف سیلیس با استفاده از رزین های تبادل یونی، می توان ابتدا کاتیون های موجود در آب را توسط یک رزین کاتیونی حذف نموده و پس از آن با استفاده از نوعی رزین قوی آنیونی مانند رزین آنیونی A500Plus پرولایت، سیلیس را به شکل سیلیکا از آب فیلتراسیون و جداسازی کرد.

احیای رزین آنیونی A500Plus پرولایت

پس از مدتی استفاده از رزین تبادل یونی، به دلیل جذب املاح، رسوبات و آلاینده های موجود در آب، بستر رزین توسط با این آلودگی ها اشباع گردیده و رزین دیگر کارایی اولیه را نخواهد داشت. این مسئله موجب ایجاد افت فشار در داخل مخزن دستگاه سختی گیر می شود و برای رفع آن به شستشو و احیای رزین نیاز می باشد. 

افت فشار (Pressure Drop): بعد از مدتی استفاده از دستگاه سختی گیر رزینی، به دلیل اشباع شدن بستر رزین درون مخزن سختی گیر افت فشار به وجود می آید. این افت فشار تابع عوامل مختلفی نظیر توزیع اندازه ذرات، عمق بستر رزین، حجم مواد تبادلی، دبی عبوری و نیز گرانروی (ویسکوزیته) محلول نفوذی می باشد. عوامل موثر بر این عوامل، به شرح زیر هستند:

•    افزایش رسوب ذرات گیر افتاده در بستر رزین
•    فشرده سازی و تراکم بیش از حد بستر رزین
•    طبقه بندی غیر اصولی یا ناقص بستر رزین تبادل یونی

با توجه به عواملی مانند کیفیت آب ورودی، کاربرد مورد نظر دستگاه سختی گیر و پارامترهای موثر در طراحی آن، دبی آب ورودی یا نرخ جریان در سختی گیر رزینی می تواند از 10 تا 40 بشکه در ساعت (BV/h) متغیر باشد.

شستشوی معکوس (Backwash): در زمان شستشوی معکوس، مخزن سخی گیر رزین باید به مدت 10 تا 15 دقیقه با حجمی معادل 50 تا 70 درصد از کل مخزن شستشو شود. انجام عملیات بک واش موجب می گردد که ذراتی که در بستر رزین تبادل یونی به دام افتاده اند، آزاد شده و نیز حباب های به دام افتاده درون بستر رزین نیز خارج گردند. بعد از این عملیات شستشو، ذرات رزین به حداقل مقاومت خود در برابر ورود جریان آب خواهند رسید.
در اولین سرویس دستگاه سختی گیر پس از راه اندازی آن، پیشنهاد می گردد که زمان شستشوی رزین 30 دقیقه در نظر گرفته شود. حجم بستر رزین با زیاد شدن دبی آب افزایش یافته و با کاهش دمای سیال ورودی کمتر خواهد شد. دقت کنید که در هنگام شستشوی معکوس به علت فشار و انبساط بیش از حد، ممکن است که رزین درون مخزن سختی گیر به لوله بالایی مخزن نرسد.

مراحل احیای رزین های تبادل یونی

به منظور احیای رزین های تبادل یونی توسط مواد شیمیایی مناسب، باید به صورت عمل شود:

1- بک واش (Bakwash): آب از بالای مخزن بر روی بستر رزین داخل آن ریخته می شود. با عبور جریان آب از میان بستر رزین، جامدات معلق باقی مانده در بستر حذف شده و دانه های رزین داخل آن مجددا در سطح مخزن توزیع می شوند. افزایش حجم بستر رزین با عبور آب باعث می شود هر گونه ذرات ریز و رسوبات از بستر رزین حذف شوند.

2- تزریق احیا کننده (Regenerant injection): در این مرحله محلول احیا کننده برای زمان تماس کافی با رزین با نرخ جریان پایین به ستون تبادل یونی تزریق می شود. فرایند احیا برای واحدهای میکس بد پیچیده تر می باشد و به این صورت انجام می شود که ابتدا رزین ها از هم جدا می شوند، سپس از یک ماده احیا کننده سوزآور استفاده می شود. این فرایند با احیا کننده اسیدی ادامه پیدا می کند.

3- جایگزینی احیا کننده (Regenerant displacement): احیا کننده به صورت تدریجی با استفاده از جریان آب رقیق کننده، با همان سرعت جریان محلول احیا کننده به بیرون مخزن هدایت می شود. برای واحدهای رزین میکس بد، جایگزینی احیا کننده بعد از استفاده از محلول احیا کننده اتفاق می افتد و رزین ها با هوا و نیتروژن فشرده شده ترکیب می شوند. نرخ جریان این مرحله که به آن مرحله "شستشوی آهسته" می گویند، برای اجتناب از وارد آمدن آسیب به دانه های رزین باید با دقت مدیریت شود.

4- شستشو (Rinse): در نهایت، رزین با نرخ جریانی مشابه نرخ جریان چرخه سرویس، با آب شسته می شود. چرخه شستشو باید تا زمانی که آب به سطح کیفیت مورد نظر و مطلوب برسد ادامه پیدا کند.

آیا رزین آنیونی پرولایت مدل A500Plus برای من مناسب است؟

رزین آنیونی پرولایت (PUROLITE) مدل A500Plus، یک رزین آنیونی تبادل یونی قوی نوع یک می باشد که از دانه های کروی شکل ژله ای با رنگ کهربایی روشن ساخته شده است. این رزین آنیونی پرولایت ظرفیت عملکرد بالا و قابلیت ویژه ای در حذف رنگ از شربت قند و کاهش سطح سیلیکا موجود در آب سخت به میزان حداقل را دارد. ساختار ژلی شفاف این رزین آنیونی موجب شده است که این نوع رزین دارای مشخصات و عملکرد عالی بوده و هم چنین بازده بسیار بالایی بعد از احیا داشته باشد. رزین A500Plus پرولایت نوعی رزین نوع ژلی با پایداری فیزیکی فوق العاده ای است که باعث افزایش طول عمر این رزین بدون افزایش افت فشار می گردد.

عمر مفید رزین آنیونی A500Plus پرولایت با شرط یک بار احیا در روز و هم چنین در نظر نگرفتن آلودگی های رزین حدود 4 تا 5 سال است. برای احیای این رزین آنیونی معمولاً از محلول 1% آب نمک خالص (Nacl) استفاده می شود.

وبسایت تصفیه آب آبین بزرگ ترین عرضه کننده انواع رزین ارجینال پرولایت در بازار ایران است و مشتریان خود را در انتخاب نوع رزین تبادل یونی پرولایت متناسب با نیاز آنها از مشاوره رایگان کارشناسان مجرب خود بهره مند می سازد.