رزین پرولایت (PUROLITE) مدل A400 OH 

رزین پرولایت (PUROLITE) مدل  A400 OH 

رزین پرولایت (PUROLITE) مدل A400 OH، یک رزین آنیونی تبادل یونی قوی نوع یک می باشد که تشکیل شده از دانه های کروی ژله ای با رنگ بسیار روشن است و توسط شرکت انگلیسی پرولایت تولید می شود. رزین آنیونی A400 OH پرولایت ظرفیت عملکرد بالا و قابلیت کاهش سطح سیلیکا موجود در آب سخت به میزان حداقل را دارد. ساختار ژلی شفاف این رزین آنیونی باعث شده است، که این نوع رزین دارای مشخصات و عملکرد عالی بوده و هم چنین بازدهی بسیار بالایی بعد از احیا داشته باشد.
رزین پرولایت A400 OH در سیستم های حذف مواد معدنی غیر ارگانیک (جهت کاهش سختی آب) با بسترهای ترکیبی (mixed bed) یا لایه ای (Layered bed) از رزین، که به آنها سیستم های سختی گیر نیز گفته می شود، عملکرد خوبی دارد. رزین آنیونی A400 OH پرولایت به عنوان یک رزین نوع ژلی، پایداری فیزیکی فوق العاده ای دارد که باعث افزایش طول عمر این رزین بدون افزایش افت فشار می شود.

افت فشار در مخزن محتوی رزین سختی گیر پس از مدتی استفاده از رزین به دلیل اشباع بستر رزینی با املاح، ذرات و رسوبات جذب شده یک امر عادی به حساب می آید. برای رفع این مشکل از احیای رزین با مواد شیمیایی مناسب استفاده می شود. اما در هر صورت به دلیل پایداری فیزیکی بالایی که رزین آنیونی A400 OH پرولایت دارد، نسبت به سایر رزین های موجود در بازار در مدت زمان طول عمر مفید خود، از افت فشار در مخزن محتوی رزین جلوگیری می کند.
رزین آنیونی A400 OH دارای فرم یونی OH- می باشد و گروه عمکلردی آن آمونیوم چهار تایی نوع یک است.

کاربردهای رزین Purolite مدل A400 OH

کاربردهای اصلی رزین پرولایت مدل A400 OH شامل دو مورد زیر می باشد:

1- حذف مواد معدنی غیر ارگانیک در کاربردهای صنعتی برای سختی گیرهای رزینی
2- حذف سیلیکا

از موارد استفاده از رزین آنیونی پرولایت A400 OH می توان به حذف سختی آب، نمک زدایی، آماده سازی آب خالص و آب مقطر، استخراج و تصفیه اسید آمینه و آنتی بیوتیک ها، تصفیه و حذف یون های فلزات سنگین و... اشاره کرد.

تاثیرات وجود سیلیس در آب بر روی تاسیسات صنعتی

سیلیس دومین ماده معدنی است که بیش ترین میزان فراوانی را در ساختمان زمین دارد. سیلیس در ماسه، برخی از سنگ ها مانند گرانیت، ماسه سنگها، سنگ چخماق، زغال و هم چنین تعدادی از سنگ های معدنی و آلی یافت می شود. با توجه به فراوانی این ماده در پوسته زمین به طور معمول در تمام آب های طبیعی یافت می شود که بیش تر به شکل SiO2 می باشد. سیلیکای موجود در آب، در محیط های اسیدی تقریبا غیر محلول می باشد، اما در PH قلیایی به مقدار کمی حل می شود.
حذف سیلیکا از آب های مورد استفاده در کاربردهای صنعتی، در زمان استفاده از دیگ های بخار اهمیت بیش تری دارد. اثرات سیلیکا بر روی لوله ها، توربین های بخار و سایر تاسیسات به وضوح مشخص می باشد. به خصوص در کاربردهایی که برای صرفه جویی در هزینه ها، فشار بخار را بالا می برند، مضرات و اثرات بد سیلیس بیش تر مشخص و نمایان می گردد.
وجود سیلیس در آب دیگ های بخار مشکلات زیادی را به وجود می آورد. رسوب حاصل از سیلیکا بسیار سخت و چسبنده می باشد و حذف رسوبات آن از روی تاسیسات و لوله ها بسیار مشکل است. علاوه بر این رسوبات سیلیکا در تاسیسات و دیگ های بخار باعث افت شدید انتقال حرارت و در نتیجه افزایش مصرف انرژی می شود.
برای حذف سیلیس از آب، روش های مختلفی وجود دارد، که یکی از موثرترین آنها استفاده از رزین های تبادل یونی می باشد. برای حذف سیلیس با استفاده از رزین های تبادل یونی، می توان ابتدا کاتیون های موجود در آب را با استفاده از یک رزین کاتیونی حذف کرد و بعد از آن با استفاده از یک نمونه رزین قوی آنیونی مانند رزین آنیونی A400 OH پرولایت، سیلیس را به صورت سیلیکا از آب حذف کرد.

مزایای رزین آنیونی پرولایت مدل A400 OH

مزایای رزین تبادل یونی آنیونی A400 OH به صورت زیر می باشد: 

1- ظرفیت عملکرد بالا برای حذف سختی آب
2- کارایی سینتیک (جنبشی) خوب و ظرفیت تبادل بالا
3- پایداری فیزیکی، شیمیایی و گرمایی بالا
4- دارای قابلیت احیا و بازسازی موثر
5- طول عمر بالا
6- دارای استانداردها و گواهینامه های جهانی 

احیای رزین آنیونی A400 OH پرولایت

پس از مدتی استفاده از رزین، به دلیل جذب املاح، رسوبات و ذرات موجود در آب، بستر رزین داخل محفظه فیلتر با این مواد اشباع شده و دیگر کارایی نخواهد داشت، در نتیجه افت فشار در داخل مخزن دستگاه سختی گیر به وجود می آید. برای رفع این مشکل باید بستر رزین داخل فیلتر شستشو و احیا شود. 

افت فشار (Pressure Drop): بعد از مدتی از شروع استفاده از سیستم سختی گیر رزینی، به دلیل اشباع بستر رزین داخل فیلتر ممکن است افت فشار در داخل مخزن به وجود آید. این افت فشار تابع عوامل مختلفی مانند: توزیع اندازه ذرات، عمق بستر رزین، حجم مواد تبادلی، میزان جریان و هم چنین گرانروی (ویسکوزیته) محلول نفوذی می باشد. عوامل موثر بر هر یک از موارد بیان شده شامل موارد زیر است:

•    افزایش رسوب ذرات بر روی بستر رزین
•    فشرده سازی بیش از حد رزین
•    طبقه بندی نادرست و غیر اصولی یا ناقص بستر رزین

با توجه به عواملی مانند کیفیت آب ورودی، کاربرد دستگاه سختی گیر و پارامترهای طراحی آن، دبی آب ورودی یا نرخ جریان می تواند از 10 تا 40 بشکه در ساعت (BV/h) متغیر باشد.

شستشوی معکوس (Backwash): درزمان بک واش، مخزن حاوی رزین باید برای مدت 10 تا 15 دقیقه دقیقه با حجمی معادل 50 تا 70 درصد حجم کل مخزن شستشو داده شود. انجام عملیات بک واش باعث می شود، ذراتی که در بستر رزین داخل مخزن به دام افتاده اند، آزاد شده و حباب های به دام افتاده داخل بستر رزین نیز خارج شوند. بعد از این عملیات، ذرات رزین به حداقل مقاومت خود در برابر ورود جریان آب می رسند. 
نکته: در اولین سرویس بعد از نصب دستگاه سختی گیر، زمان شستشوی 30 دقیقه توصیه می شود. گسترش حجم بستر رزین با افزایش سرعت جریان افزایش و با کاهش دمای مایع ورودی کاهش می یابد.
دقت کنید در هنگام شستشوی معکوس به دلیل فشار و انبساط بیش از حد مجاز، رزین داخل مخزن به لوله بالایی مخزن نرسد.
احیای رزین آنیونی قوی (SBA) مانند رزین A400 OH پرولایت تنها با استفاده از مواد شیمیایی دارای پایه قوی امکان پذیر می باشد. سود سوزآور (NaOH) تقریبا همیشه به عنوان یک احیا کننده قوی آنیونی برای احیا و بازسازی رزین های آنیونی مورد استفاده قرار می گیرد. پتاس سوزآور (KOH) نیز می تواند برای این منظور استفاده شود، اما قیمت آن نسبت به سود سوزآور بالا می باشد. 

مراحل احیای رزین تبادل یونی

برای احیای رزین های تبادل یونی با استفاده از مواد شیمیایی مناسب، مراحل کلی زیر باید به ترتیب انجام شود:

1- بک واش (Bakwash): در مرحله شستشوی معکوس، آب از بالای مخزن بر روی بستر رزین داخل آن ریخته می شود. با عبور جریان آب از میان بستر رزین، جامدات معلق باقی مانده در بستر حذف شده و دانه های رزین داخل آن مجددا در سطح مخزن توزیع می شوند. افزایش حجم بستر رزین با عبور آب باعث می شود هر گونه ذرات ریز و رسوبات از بستر رزین حذف شوند.
2- تزریق احیا کننده (Regenerant injection): در این مرحله، محلول احیا کننده برای زمان تماس کافی با رزین با نرخ جریان پایین به ستون تبادل یونی تزریق می شود. فرایند احیا برای واحدهای میکس بد پیچیده تر می باشد و به این صورت انجام می شود که ابتدا رزین ها از هم جدا می شوند، سپس از یک ماده احیا کننده سوزآور استفاده می شود. این فرایند با احیا کننده اسیدی ادامه پیدا می کند.
3- جایگزینی احیا کننده (Regenerant displacement): احیا کننده به صورت تدریجی و با استفاده از جریان آب رقیق کننده، با همان سرعت جریان محلول احیا کننده به بیرون مخزن هدایت می شود. برای واحدهای رزین میکس بد، جایگزینی احیا کننده بعد از استفاده از محلول احیا کننده اتفاق می افتد و رزین ها با هوا و نیتروژن فشرده شده ترکیب می شوند. نرخ جریان این مرحله که به آن مرحله  "شستشوی آهسته" می گویند، برای اجتناب از وارد آمدن آسیب به دانه های رزین باید با دقت مدیریت شود.
4- شستشو (Rinse): در نهایت، رزین با نرخ جریانی مشابه نرخ جریان چرخه سرویس، با آب شسته می شود. چرخه شستشو باید تا زمانی که آب به سطح کیفیت مورد نظر و مطلوب برسد ادامه پیدا کند.

آیا رزین آنیونی A400 OH پرولایت برای من مناسب است؟

رزین آنیونی پرولایت (PUROLITE) مدل A400 OH، یک رزین آنیونی تبادل یونی قوی نوع یک می باشد که از دانه های کروی شکل ژله ای با رنگ بسیار روشن تشکیل شده است. رزین آنیونی A400 OH پرولایت ظرفیت عملکرد بالا و قابلیت کاهش سطح سیلیکا موجود در آب سخت به میزان حداقل را دارد. ساختار ژلی شفاف این رزین آنیونی باعث شده است که این نوع رزین دارای مشخصات و عملکرد عالی بوده و هم چنین بازدهی بسیار بالایی بعد از احیا داشته باشد.
رزین آنیونی پرولایت A400 OH در سیستم های حذف مواد معدنی غیر ارگانیک (جهت کاهش سختی آب) با بسترهای ترکیبی (mixed bed) یا لایه ای (Layered bed) از رزین، که به آنها سیستم های سختی گیر نیز گفته می شود، عملکرد خوبی دارد. رزین A400 OH پرولایت به عنوان یک رزین نوع ژلی، پایداری فیزیکی فوق العاده ای دارد که باعث افزایش طول عمر این رزین بدون افزایش افت فشار می باشد. 
عمر مفید رزین آنیونی A400 OH پرولایت با شرط یک بار احیا در روز و هم چنین در نظر نگرفتن آلودگی رزین بین 4 تا 5 سال می باشد. برای احیای این رزین آنیونی از سود سوزآور استفاده می شود.
در صورت نیاز به مشاوره در امر انتخاب و خرید رزین مناسب برای کاربرد خود، می توانید از طریق تماس تلفنی با کارشناسان فروشگاه آبین، از امکان مشاوره رایگان مجموعه ما بهره مند شوید.