عمق مناسب چاه و نشانه های رسیدن به آب آشامیدنی

عمق مناسب چاه و نشانه های رسیدن به آب آشامیدنی

داشتن چاه خصوصی مزایای زیادی دارد. با این کار هزینه کمتری در ازای آب مصرفی خود می پردازید، ارزش ملک شما افزایش پیدا می کند و دسترسی نامحدودی به هر مقدار آب که لازم دارید خواهید داشت.

عمق چاه آب آشامیدنی یکی از فاکتورهای مهم هنگام نصب و راه اندازی آن است. چاه شما باید به قدر کافی عمیق باشد تا به یک مخزن آب زیرزمینی که اصطلاحا به آن آبخوان می گویند برسد. به این ترتیب آب جمع آوری شده و توسط پمپ به سطح می رسد. در پایین بدنه آن یک آب بند قرار دارد که از ورود عوامل بیماری زا از طریق سنگ بستر به آب های زیرزمینی جلوگیری می کند.

مشکلات رایج آب چاه را می توانید در مقاله "هشت مشکل رایج در زمینه آب چاه و راه حل رفع آن" بررسی کرده و نسبت به برطرف کردن آنها اقدام کنید. 

حفاری چاه باید تا عمق 100 تا 500 ادامه پیدا کند. البته در نظر داشته باشید که بسته به شرایط گاهی لازم است تا عمق 1000 فوت نیز پیش بروید. در ادامه این مقاله از سایت آبین به صورت تخصصی در مورد این موضوع و البته نشانه های رسیدن آب در چاه بررسی می کنیم.


علت گستردگی طیف عمق چاه آب آشامیدنی


عمق واقعی چاه به چندین عامل مختلف بستگی دارد که در این مقاله قصد داریم با جزئیات کامل به آن بپردازیم. عوامل موثر بر عمق مورد نیاز یک چاه آب مسکونی عبارتند از:


1. عمق آبخوان


چاه ها، آب مورد نیاز خود را از سفره های زیرزمینی یا حفره های آب درون سنگ بستر تامین می کنند. چاه شما باید به اندازه کافی عمیق باشد تا به منابع آب دسترسی داشته باشید؛ بنابراین عمق چاه آب آشامیدنی بستگی به این دارد که آبخوان شما چقدر در دل زمین است. به طور معمول حفاری چاه باید حداقل در محدوده 300 تا 500 فوتی (حدود 91 تا 152 متر) عمیق باشد تا به سنگ بستر برخورد کند، اگرچه در برخی مواقع حتی ممکن است عمق یک چاه به 1000 فوت (304 متر) نیز برسد. 

حفر چاه در ایران تابع قوانین وزارت نیرو و شرکت‌ های آب منطقه‌ ای است و عمق آن به نوع چاه (آب، شرب، کشاورزی یا فاضلاب)، منطقه جغرافیایی و سطح آب زیرزمینی بستگی دارد. چاه‌ های کشاورزی معمولاً 50 تا 200 متر، چاه‌ های شرب در مناطق کم‌ آب عمیق‌ تر و چاه‌ های فاضلاب بین 10 تا 30 متر عمق دارند. حفر چاه بدون مجوز غیرقانونی است و برای عمق‌ های بیشتر (تا 500 متر یا بیشتر) نیاز به مجوز خاص وجود دارد. برای جزئیات بیشتر باید به شرکت آب منطقه‌ ای مراجعه کنید.


2. خطرات آلودگی سطحی


به طور کلی اگر چاه شما به درستی ساخته شده باشد (یعنی محکم، بادوام و محافظت شده در برابر محیط های مخاطره آمیز باشد)، هر چه عمیق تر نصب شود از حفاظت و ایمنی بیشتری برخوردار خواهد بود.

اگر عمق و پوشش چاه بیشتر باشد، عبور جریان آب از سفره زیرزمینی به پمپ چاه مدت زمان بیشتری طول می کشد.

این مدت زمان طولانی‌تر، احتمال مرگ هر گونه باکتری و حذف سایر آلاینده‌ های مضر برای سلامتی یا گیر افتادن در خاک در طول مسیر را افزایش می‌دهد و خطر آلودگی آب ‌های سطحی چاه را کاهش می ‌دهد.


3. زمین شناسی سنگ بستر


ویژگی های زمین شناسی سنگ بستر زیر ملک شما بر موقعیت آبخوان تاثیر گذاشته و به نوبه خود بر عمق چاه آب آشامیدنی نیز تاثیر گذار خواهد بود.

سازه های سنگی کم بازده هستند احتمالا به حفاری چاه عمیق تری نیاز دارند تا به منابع آب زیرزمینی دست پیدا کنند. زمین شناسی سنگی که چاه شما در آن حفر می شود نیز بر اندازه چاه و عمق آن تاثیر می گذارد.


4. کیفیت آب


مناطق خاصی در ایالات متحده وجود دارند که به دلیل کیفیت پایین آب امکان حفر چاه در آن ها وجود ندارد. در چنین مناطقی برای مصون ماندن از آلودگی های احتمالی لازم است تا حفاری بیشتری برای نصب چاه خود انجام دهید.

شرکت حفاری/ حفر چاه و یا مقامات محلی باید اطلاعاتی در مورد منبع آب از جمله هرگونه تغییر در عمق سطح و کیفیت آب زیرزمینی به شما ارائه دهند.

اگر در حال حفر چاه آب عمیق جهت دستیابی به آبی با کیفیت بهتر هستید، مدت زمان بیشتری را صرف حفر چاه و نصب پوشش و درپوش آن صرف کرده و پی از آن پمپ چاه را نصب کنید. به عنوان مثال برای هر کار یک روز کامل اختصاص دهید.


5. نوسانات فصلی آب


اگر سطح آب منطقه شما با تغییر فصل در نوسان است، احتمالا مجبور شوید چاه خود را عمیق ‌تر از حد انتظار حفر کنید تا همیشه صرف نظر ارتفاع سطح آن به آب زیرزمینی دسترسی داشته باشید.

این اطلاعات را می توانید به صورت آنلاین از سازمان های مربوطه جستجو کنید.


6. مقررات دولتی


بسته به ایالتی که در آن زندگی می کنید، ممکن است قوانین خاصی در رابطه با عمق چاه آب وجود داشته باشد. قبل از حفر چاه حتما این دستورالعمل ها و قوانین را بررسی کنید.

 

نشانه های رسیدن به آب در چاه


نشانه های رسیدن به آب در چاه را می توان به صورت سنتی یا مدرن بررسی کرد. برخی از نشانه های رسیدن به آب در چاه را در ادامه مورد بررسی قرار می دهیم:


1- بررسی نشانه های رسیدن به آب در چاه به صورت سنتی


نشانه های رسیدن به آب در چاه که به صورت سنتی می تواند مورد بررسی قرار بگیرند شامل موارد زیر می شوند:


•    استفاده از چوب
•    وجود پوشش گیاهی و سرسبز بودن مناطق اطراف چاه
•    بررسی چاه های قبلی
•    پیدا کردن مناطق دارای چشمه
•    وجود فرورفتگی در زمین
•    افزایش سرعت ذوب برف


2- بررسی نشانه های رسیدن به آب در چاه به صورت مدرن


برای بررسی نشانه های رسیدن به آب در چاه به صورت مدرن باید موارد زیر را در نظر داشته باشید:


•    در نظر داشتن فاکتورهای زمین شناسی، چشمه ها، رودخانه ها، قنات
•    استفاده از ابزارهایی مثل مغناطیس سنجی، الکترومغناطیس، گرانی سنجی، لرزه نگاری

 

پوشش چاه آب آشامیدنی باید چگونه باشد؟


به طور کلی پوشش چاه شما باید حداقل 20 فوت باشد تا به سنگ بستر برسد. جهت جلوگیری از ورود شن و ماسه و رسوبات به درون سیستم چاه نیز می بایست بیرون محفظه را به درستی آب بندی کنید.

بررسی نشانه های بیماری زا بودن آب چاه قبل از مورد استفاده قرار دادن آن اهمیت زیادی دارد. این موضوع می تواند در جلوگیری از بروز بیماری تا حد زیادی تاثیر گذار باشد.

لازم به ذکر است که عمق چاه بر عواملی از جمله حفاری، هزینه، محل پمپ، قطر چاه، سطح آب و شاید حتی جریان آب (به گالن در دقیقه) تأثیر می گذارد. حفر چاه کم عمق طبیعتا هزینه و مدت زمان کمتری نسبت به چاه های عمیق تر خواهد داشت.

 

بهترین زمان حفر آب چاه

 

بهترین زمان برای حفر چاه آب به عوامل اقلیمی، جغرافیایی و هدف از حفر چاه بستگی دارد. انتخاب زمان مناسب می‌ تواند هزینه‌ ها را کاهش داده و کیفیت و کارایی چاه را افزایش دهد. به‌ طور کلی، فصول خشک و کم‌ بارش مانند زمستان یا اواخر بهار و اوایل تابستان زمان‌ های مناسبی برای حفاری هستند. در این زمان، سطح آب زیرزمینی به حداقل می‌ رسد و عمق واقعی آب مشخص می‌ شود.

در مناطق خشک، حفر چاه در بهار پس از بارش‌ های فصلی امکان بهره‌ برداری بهتر از منابع تازه شارژ شده آب زیرزمینی را فراهم می‌ کند. در مناطق مرطوب، فصول پاییز و زمستان به دلیل دسترسی بهتر به آب‌ های سطحی و زیرزمینی زمان مناسبی برای حفاری هستند. در مناطق کوهستانی، اوایل تابستان پس از ذوب برف‌ ها بهترین فرصت برای حفاری است، زیرا سطح آب زیرزمینی افزایش می‌ یابد. در مناطق ساحلی نیز جزر و مد و تأثیرات آن بر شوری آب باید در نظر گرفته شود.

اگر حفاری برای پروژه‌ های کشاورزی انجام می‌ شود، باید پیش از فصل کشت باشد تا برنامه‌ریزی مناسب برای آبیاری انجام شود. برای پروژه‌ های ساختمانی نیز بهتر است حفر چاه قبل از شروع ساخت‌ و ساز انجام شود تا از دسترسی مناسب به محل و جلوگیری از مشکلاتی مانند آلودگی متقاطع اطمینان حاصل شود.

در نهایت، بررسی‌ های زمین‌ شناسی و اقلیمی، مانند تحلیل خاک و تغییرات فصلی سطح آب زیرزمینی، پیش از حفاری ضروری است تا بهترین زمان و مکان برای حفر چاه انتخاب شود. این مطالعات کمک می‌ کنند تا چاه با عمق و کیفیت مناسب برای تأمین نیازهای مصرفی حفر شود.

 

خطرات حفاری بی رویه چاه های غیرمجاز

 

حفر چاه‌ های غیرمجاز، علاوه بر بی‌ قانونی، تهدیدی جدی برای منابع آبی و زیست‌ محیطی کشور محسوب می‌ شود. این پدیده که اغلب به دلایل شخصی مانند تأمین آب برای باغ‌ ها و ویلاها انجام می‌ شود، موجب برهم زدن تعادل طبیعی منابع آب و ایجاد مشکلات عمیق اجتماعی و زیست‌ محیطی می‌ گردد. در ادامه، برخی از خطرات اصلی این چاه‌ ها را بیان می‌ کنیم:

 

•    کاهش منابع آب زیرزمینی: برداشت بی‌رویه از سفره‌ های آب زیرزمینی باعث کاهش سطح آب و از بین رفتن منابع تجدیدناپذیر می‌ شود که جبران آن در کوتاه‌ مدت ممکن نیست.
•    شور شدن منابع آبی: حفاری بیش از حد در مناطق خاص، جریان آب شور را به سمت چاه‌ های شیرین هدایت کرده و باعث شور شدن منابع آبی می‌ شود.
•    تخریب اکوسیستم‌ ها: کاهش سطح آب زیرزمینی منجر به خشک شدن قنات‌ ها، تالاب‌ ها و تخریب پوشش گیاهی شده و فرآیند بیابان‌ زایی را تسریع می‌ کند.
•    آسیب به نسل‌ های آینده: برداشت از آب‌ های استاتیک یا غیرتجدیدپذیر، ذخایر آب برای نسل‌ های آینده را از بین برده و میراث طبیعی کشور را نابود می‌ کند.
•    عدم مدیریت پایدار آب: وجود چاه‌ های غیرمجاز برنامه‌ ریزی برای مدیریت منابع آبی را دشوار کرده و بی‌ نظمی در بهره‌ برداری از منابع را افزایش می‌ دهد.
•    تشویق به بی‌ قانونی: گسترش حفر چاه‌ های غیرقانونی موجب ترویج فرهنگ بی‌ قانونی و کاهش اعتماد عمومی به قانون‌ گذاری و مدیریت منابع طبیعی می‌ شود.
•    هزینه‌ های اقتصادی: انسداد این چاه‌ ها و تلاش برای بازگرداندن تعادل به منابع آب، هزینه‌ های سنگینی را به دولت و جامعه تحمیل می‌ کند.

 

برای جلوگیری از این مشکلات، اجرای قوانین سختگیرانه‌ تر، افزایش آگاهی عمومی و مدیریت پایدار منابع آب ضروری است.

 

چگونه آب چاه آشامیدنی را تصفیه کنیم؟

 

یکی از رایج ترین آلودگی ها در آب چاه، میکروارگانیسم ها و باکتری است. حذف باکتری از آب چاه به میزان قابل توجهی حائز اهمیت بوده و حتما باید در نظر گرفته شود.

برای سفارش بهترین و با کیفیت ترین پکیج پیش تصفیه ورودی ساختمان می توانید به وب سایت آبین مراجعه نمایید. آبین اولین بازار تخصصی آنلاین در حوزه تجهیزات آبی در ایران است که تمام نیازهای شما را به تجهیزات مورد نظرتان رفع می کند. در صورتی که به مشاوره رایگان نیاز دارید از طریق شماره تماس 02122228116 با کارشناسان ما در ارتباط باشید.

منبع: abin.ir
تعداد بازدید: 0
تعداد نظرات: 1
نیلوفر شیرازی
نویسنده یا مترجم: نیلوفر شیرازی
نظرات (1)
خداوردی
خداوردی
منم یه خونه تو روستا دارم تصمیم گرفتم چاه بزنم که دیگه از اینکه آب قطع میشه نجات پیدا کنم.
ارسال نظر