مقایسه عملکرد آنتی اسکالانت با سختی گیرها در کاهش رسوبات

مقایسه عملکرد آنتی اسکالانت با سختی گیرها در کاهش رسوبات

رسوب ‌گذاری در فیلترهای ممبران یکی از چالش‌ های مهم در سیستم‌ های تصفیه آب است که می‌ تواند باعث کاهش کارایی و افزایش هزینه‌ های نگهداری شود. این پدیده زمانی رخ می ‌دهد که مواد محلول در آب، مانند کربنات کلسیم و سولفات‌ ها، از حد انحلال فراتر می ‌روند و به صورت رسوب بر سطح ممبران ‌ها ته ‌نشین می‌ شوند. برای مقابله با این مشکل، دو روش رایج استفاده از آنتی ‌اسکالانتو دستگاه‌ سختی ‌گیر هستند که هر یک مزایا و محدودیت‌ های خاص خود را دارند. در این مقاله از آبین، به مقایسه عملکرد این دو روش در جلوگیری از رسوب ممبران پرداخته شده تا بهترین راهکار برای مدیریت رسوب‌ گذاری در سیستم ‌های تصفیه آب مورد استفاده شما مشخص شود.


رسوب گذاری در فیلتر ممبران چیست؟

 

رسوب‌ گذاری در فیلتر ممبران زمانی رخ می‌ دهد که غلظت نمک ‌های کم‌ محلول مانند کربنات کلسیم (CaCO3)، سولفات کلسیم (CaSO4)، سولفات باریم (BaSO4)، سولفات استرانسیوم (SrSO4) و سیلیس از حد انحلال ‌پذیری فراتر رود. این شرایط می ‌تواند به دلیل تغییرات دما، غلظت زیاد مواد جامد محلول در آب ورودی یا حذف نامناسب آب اتفاق بیفتد. این رسوبات به سختی از سطح ممبران‌ ها حذف می‌ شوند و در نتیجه، عملکرد ممبران ‌ها در حذف نمک‌ ها و آلاینده‌ ها را کاهش می ‌دهند.


رسوب‌ گذاری نه تنها باعث کاهش کارایی ممبران‌ ها می‌ شود، بلکه نیاز به شستشوی مکرر و نگهداری سیستم را افزایش می‌ دهد. رسوب ‌های تشکیل ‌شده بر سطح ممبران به عنوان یک بستر رشد عمل کرده و فرآیند رسوب ‌گذاری را تسریع می‌ کنند. در میان رسوبات، کربنات کلسیم معمول ‌ترین عامل تشکیل رسوب است که می ‌تواند به شکل کریستال ‌های پایدار بر سطح ممبران ته ‌نشین شود. این مشکل یکی از رایج‌ ترین چالش‌ ها در سیستم‌ های اسمز معکوس است و مدیریت صحیح آن، از طریق استفاده از مواد ضد رسوب (آنتی‌ اسکالانت‌ ها) یا روش‌ های پیش ‌تصفیه مناسب، ضروری است.

 

تاثیر سختی کل آب و TDS در رسوب گذاری فیلتر ممبران

 

تاثیر سختی کل آب و TDS در رسوب گذاری فیلتر ممبران

 

سختی کل آب به مجموع غلظت کلسیم و منیزیم موجود در آب گفته می‌ شود که به‌ صورت کربنات کلسیم و بر حسب میلی ‌گرم بر لیتر (mg/L) بیان می‌ شود. این ویژگی آب به طور مستقیم از بستر زمین ‌شناسی منطقه تأمین می ‌شود؛ به ‌طوری ‌که آب‌ های مناطق آهکی معمولاً سختی بیشتری نسبت به آب‌ های مناطق گرانیتی یا شنی دارند. سختی آب به چهار دسته زیر تقسیم بند می شود:


•    نرم (کمتر از 75 mg/L) 
•    نسبتاً سخت (76 تا 150 mg/L) 
•    سخت (151 تا 300 mg/L) 
•    بسیار سخت (بیش از 300 mg/L) 


تغییرات فصلی نیز بر میزان سختی تأثیرگذار است؛ به‌ عنوان مثال، در فصل بارندگی، سختی آب کاهش و در فصل خشکی افزایش می ‌یابد. نکته مهمی که باید به آن توجه داشته باشید این است که سختی کل آب تنها به غلظت یون‌ های کلسیم (Ca²⁺) و منیزیم (Mg²⁺) اشاره دارد، در حالی که TDS (کل جامدات محلول) به مجموع تمام مواد محلول در آب از جمله مواد معدنی، یون‌ ها و حتی آلاینده ‌های شیمیایی و آلی مربوط می ‌شود. این دو ویژگی گرچه مرتبط هستند، اما مفاهیمی متفاوت دارند. سختی آب با تمرکز بر یون ‌های خاص، معیار مستقیمی برای ارزیابی رسوب‌ گذاری و اثرات آن بر سیستم‌ های تصفیه یا لوله‌ کشی است، در حالی که TDS بیشتر شاخصی از کلیت کیفیت آب به شمار می ‌آید. برای حفظ کیفیت آب و جلوگیری از مشکلاتی مانند رسوب ‌گذاری، توجه به هر دو شاخص ضروری است.

 

عملکرد آنتی‌ اسکالانت در جلوگیری از رسوب فیلتر ممبران

 

آنتی‌ اسکالانت‌ ها مواد شیمیایی ویژه‌ ای هستند که با مکانیسم‌ های گوناگون از رسوب ‌گذاری روی فیلترهای ممبران در سیستم‌ های اسمز معکوس جلوگیری می ‌کنند. این مواد به‌ صورت فعال در سطح عمل کرده و با تأثیر بر فرآیندهای بلورسازی و چسبندگی، نقش کلیدی در افزایش طول عمر ممبران و بهبود کارایی سیستم دارند. در ادامه به بررسی دقیق تر این موارد پرداخته شده است:

 

•    بازدارندگی آستانه ‌ای (Threshold Inhibition): در این فرآیند، بلورهای کوچک که از یون‌ هایی مانند کلسیم و کربنات تشکیل شده ‌اند، معمولاً رشد کرده و به بلورهای بزرگ ‌تر تبدیل می ‌شوند که می ‌توانند روی ممبران ‌ها رسوب کنند. آنتی ‌اسکالانت‌ ها با ایجاد موانع شیمیایی در سطوح این بلورها، از رشد آنها جلوگیری کرده یا سرعت تشکیل آن ها را به‌ شدت کاهش می‌ دهند. این عملکرد سبب می‌ شود که حتی در آب ‌های با سختی بالا نیز، بلورها فرصت کافی برای رسوب ‌گذاری پیدا نکنند.
•    تغییر شکل بلور (Crystal Modification): آنتی‌ اسکالانت ‌ها می ‌توانند ساختار بلورها را تغییر داده و آن ها را به اشکالی تبدیل کنند که خاصیت چسبندگی کمتری دارند. این مواد با تداخل در بارهای الکتریکی مثبت بلورها، مانع از ایجاد ساختارهای پایدار می‌ شوند. نتیجه این تغییر شکل، کاهش توانایی بلورها برای تشکیل رسوبات سخت است و در نتیجه، سطح ممبران تمیز باقی می ‌ماند.
•    پراکندگی (Dispersion): آنتی‌ اسکالانت‌ ها با چسبیدن به ذرات معلق و بلورهای کوچک، آنها را باردار می ‌کنند و با ایجاد بار منفی قوی، مانع از چسبیدن این ذرات به یکدیگر یا به سطوح ممبران می ‌شوند. این خاصیت پراکندگی، ذرات را در حالت تعلیق نگه می ‌دارد و از تشکیل رسوب‌ های سخت جلوگیری می ‌کند.

 

عملکرد دستگاه سختی گیر در جلوگیری از رسوب گذاری ممبران


دستگاه سختی ‌گیر در تصفیه آب با استفاده از فرآیند تبادل یونی، نقش موثری در حذف یون ‌های عامل سختی مانند کلسیم و منیزیم ایفا می ‌کند. در فرآیند سختی گیری، آب سخت وارد مخزن حاوی رزین تبادل یونی می ‌شود. رزین‌ ها با یون‌ های سدیم یا پتاسیم اشباع شده‌ اند و این یون‌ ها را با یون‌ های کلسیم و منیزیم در آب جایگزین می ‌کنند. نتیجه این تبادل، کاهش غلظت مواد معدنی سخت در آب و تولید آبی نرم بوده که کمتر مستعد تشکیل رسوب در لوله‌ ها و تجهیزات خواهدبود.


استفاده از سیستم سختی ‌گیر تصفیه آب صنعتی و خانگی نه تنها مانع تشکیل رسوب و زنگ ‌زدگی در لوله‌ ها و دستگاه‌ هایی مانند آبگرمکن و چیلرها می‌ شود، بلکه عمر این تجهیزات را افزایش می‌ دهد. علاوه بر این، آب نرم بهبود کیفیت آب مصرفی در کاربردهای مختلف از جمله در طعم آب و کارایی تجهیزات در شستشوهای روزمره مانند شستشوی لباس و ظروف را افزایش می دهد. با این حال، دستگاه سختی ‌گیر تنها بر کاهش سختی آب تمرکز دارد و برای حذف سایر آلودگی‌ ها نظیر باکتری‌ ها و آلاینده‌ های شیمیایی، به سیستم ‌های تصفیه مکمل نیاز است.

 

مقایسه استفاده از آنتی اسکالانت و دستگاه سختی گیر برای جلوگیری از رسوب در ممبران

 

مقایسه استفاده از آنتی اسکالانت و دستگاه سختی گیر برای جلوگیری از رسوب در ممبران


رسوب‌ گذاری در فیلتر ممبران یکی از چالش‌ های اساسی در سیستم‌ های اسمز معکوس است که می ‌تواند باعث کاهش راندمان و افزایش هزینه‌ های نگهداری شود. برای جلوگیری از این مشکل، دو روش رایج استفاده از آنتی‌ اسکالانت و سیستم سختی‌ گیر رزینی وجود دارد. هر یک از این روش ‌ها مزایا و محدودیت‌ های خاص خود را دارند و انتخاب بین آنها به شرایط آب خام و نیازهای سیستم بستگی دارد. جدول زیر مقایسه ‌ای میان این دو روش ارائه می ‌دهد:

 

ویژگی‌ ها استفاده از آنتی ‌اسکالانت استفاده از دستگاه سختی ‌گیر
مکانیزم عملکرد تزریق ماده شیمیایی برای مهار رسوب ‌گذاری و پراکندگی ذرات حذف کلسیم و منیزیم از آب از طریق تبادل یونی
محدوده تأثیرگذاری مؤثر بر روی انواع رسوبات (کربنات، سولفات، سیلیس و غیره) محدود به حذف یون‌ های کلسیم و منیزیم
هزینه عملیاتی پایین ‌تر در سختی‌ های بالا بالا، خصوصاً در آب با سختی کل زیاد
کارایی در حذف ترکیبات مختلف کارایی بالا در جلوگیری از انواع رسوبات کارایی محدود به یون‌ های کلسیم و منیزیم
تعمیر و نگهداری نیاز به تنظیم دوز آنتی‌ اسکالانت و پایش سیستم  نیاز به احیای منظم رزین با استفاده از نمک
مناسب برای شرایط TDS بالا بله خیر
هزینه اولیه پایین ‌تر بالاتر

 

چرا آنتی اسکالانت در آب تصفیه شده وجود ندارد؟


آنتی ‌اسکالانت ‌ها در آب تصفیه ‌شده یا آب پرمیت (Permeate) وجود ندارند زیرا این مواد قبل از ورود آب به سیستم اسمز معکوس به آب خوراک اضافه می ‌شوند تا از تشکیل رسوب و ته ‌نشینی بر روی سطح ممبران‌ ها جلوگیری کنند. در این شرایط، مولکول ‌های آنتی ‌اسکالانت به دلیل اندازه بزرگ‌ تر نسبت به مولکول ‌های آب، نمی‌ توانند از منافذ بسیار ریز ممبران‌ های اسمز معکوس عبور کنند. در نتیجه، طراحی ممبران‌ ها که تنها اجازه عبور به مولکول‌ های آب و حذف مولکول‌ ها و آلاینده‌ های بزرگ ‌تر را می ‌دهد، باعث می ‌شود آنتی ‌اسکالانت ‌ها در سمت آب خوراک باقی بمانند و وارد آب تصفیه ‌شده نشوند. به همین دلیل، آب تصفیه ‌شده کاملاً عاری از آنتی ‌اسکالانت یا سایر مواد شیمیایی است.

 

استفاده از آنتی اسکالانت چه تاثیری بر محیط زیست دارد؟

 

استفاده از آنتی اسکالانت چه تاثیری بر محیط زیست دارد؟


استفاده از آنتی ‌اسکالانت در گذشته تأثیرات منفی بر محیط زیست، به ‌ویژه اکوسیستم ‌های دریایی مانند حیات ماهی‌ ها، مرجان ‌ها و جوامع میکروبی، داشته است. با این حال، فرمولاسیون آنتی ‌اسکالانت‌ های امروزی بهبود یافته و به‌ صورت زیست ‌تخریب ‌پذیر و دوستدار محیط زیست طراحی شده‌ اند. 


تحقیقات نشان می‌ دهد که برخی از انواع آنتی ‌اسکالانت، مانند انواع مبتنی بر پلی ‌فسفونات و پلی‌ اکریلات، تحت تأثیر باکتری‌ های خاص در محیط‌ های دریایی در دوزهای مختلف تجزیه می ‌شوند. علاوه بر این، آنتی‌ اسکالانت ‌های فاقد فسفات برای کاهش تأثیرات زیست‌ محیطی توسعه یافته ‌اند، زیرا فسفات‌ ها به ‌عنوان منبع تغذیه ‌ای برای جلبک ‌ها و میکروارگانیسم‌ ها می ‌توانند مشکلات زیستی ایجاد کنند. در نتیجه، آنتی ‌اسکالانت ‌های مدرن نه‌ تنها از نظر اقتصادی مقرون ‌به ‌صرفه هستند، بلکه اثرات مخرب قابل توجهی برمحیط زیست نیز ندارند.

 

چه زمانی بهتر است از دستگاه سختی گیر استفاده شود؟

 

بهترین زمان برای استفاده از دستگاه سختی‌ گیر زمانی است که مشکل اصلی در آب خام، سختی کل (Total Hardness) باشد. در این شرایط، نیازی به استفاده از سیستم اسمز معکوس نیست و دستگاه سختی ‌گیر می ‌تواند به تنهایی یون ‌های کلسیم و منیزیم را که عامل اصلی سختی آب هستند، حذف کند. این انتخاب نه ‌تنها باعث کاهش هزینه‌ های عملیاتی می ‌شود، بلکه بهره ‌وری را در شرایطی که فقط کاهش سختی مدنظر است، افزایش می ‌دهد. به طور کلی، استفاده از سختی ‌گیر برای آب‌های شهری یا صنعتی با سختی بالا که نیازی به حذف آلاینده‌ های دیگر ندارند، گزینه ایده ‌آلی است.


برای خرید آنتی ‌اسکالانت، دستگاه سختی‌ گیر با کیفیت و سایر تجهیزات تصفیه آب، می‌ توانید به وب‌ سایت آبین مراجعه کنید. این مجموعه ارائه‌ دهنده محصولات معتبر و با کیفیت در زمینه تصفیه آب است. همچنین برای دریافت مشاوره تخصصی و اطلاعات بیشتر، می‌ توانید با کارشناسان مجرب این مجموعه تماس بگیرید تا راهنمایی ‌های لازم را در خصوص انتخاب بهترین تجهیزات برای نیازهای شما دریافت کنید.

منبع: abin.ir
تعداد بازدید: 0
تعداد نظرات: 1
هانیه خراجی
نویسنده یا مترجم: هانیه خراجی
نظرات (1)
محمدی
محمدی
منم کلمه آنتی اکسالانت رو خیلی شنیده بودم اما اصلا نمی‌دونستم به چه معنی هستش و چه کاربردی داره الان دیگه قشنگ یا معنا و مفهوم این کلمه آشنا شدم.
ارسال نظر