ماهیان گوشتخوار دنیا

در میان مخلوقات خداوند، برخی حیوانات بسیار توجه ما را به خود جلب می کند. حیوانات دارای گونه های مختلفی هستند که در میان دیگر حیوانات، ماهی ها علاقمندان فراوانی را پیدا نموده اند. برخی انسان ها از نگهداری ماهی های زینتی برای زیباتر نمودن منزل خود استفاده می کنند. در میان گونه های مختلف ماهیان آکواریومی گونه هایی از ماهیان گوشتخوار وجود دارد که توصیه می گردد که از آنها درمنزل نگهداری نشود. تاکنون بیش از بیست هزار گونه ماهیان آکواریمی آب شیرین در دنیا شناسایی شده و یا با علم ژنتیک به وجود آمده اند. با این وجود امروزه تنها گونه های محدودی از آنها به ایران وارد شده و با تلاش فراوان شرایط پرورش و تکثیر آنها میسر شده است.

تغذیه ماهیان گوشتخوار

تغذیه ماهیان گوشتخوار باید با توجه به عوامل متنوعی صورت بگیرد. این ماهیان را می توان توسط گوشت خام یا فیله ماهی، کرم بزرگ، میگو و سایر غذاهای پروتئینی تغذیه نمود. میزان تغذیه این ماهیان متفاوت است. ماهیان گوشتخوار یا شکارچیانی که طعمه خود را فرو می برند تقریباً دو یا سه مرتبه در هفته نیاز به تغذیه دارند، اما متوسط میزان تغذیه این ماهیان یک مرتبه در هر دو روز می باشد. ماهیان گوشتخوار دارای اندازه نسبتاً بزرگی می باشد، بنابراین لازم است که آکواریوم نگهداری آنها دارای فضای کافی باشد. از جمله تجهیزات دیگری که در آکواریوم این ماهی ها ضروری هستند می توان به فیلتر قدرتمند، آیراتور و دستگاه های روشنایی اشاره نمود.

انواع ماهیان گوشتخوار آکواریومی

1-    ماهی پیرانا: این ماهی خطرناک ترین ماهی گوشتخوار آکواریومی است که منشا آن از آمریکای جنوبی و رودخانه های آمازون می باشد. پیرانا گونه ای از ماهیانی است که سالانه بسیاری از انسان ها را مورد حمله قرار می دهد. 

•    نگهداری ماهی پیرانا: پیرانا اگر در کنار ماهیان گوشتخوار دیگری مانند: اسکار، فلاورهون، پرت و سیچلاید گذاشته شود، همه آنها را حریف است. خوی جنگجویی این ماهی تا به این حد است که به هم نوعان و حتی جفت خود نیز رحم نمی کند. اگرچه ماهی های پیرانا بسیار خطرناکی در جهان وجود دارد که حتی قادر است که در مدت چند دقیقه یک گاو را بخورد، اما نوع وارداتی پیرانا به ایران از گونه های نیمه تهاجمی و آرامتر آن به شمار می آیند. بسیاری از افراد اقدام به پرورش این ماهی در آکواریوم های خانگی می کنند اما به دلیل مشکلاتی که در نگهداری آن به وجود می آید، اقدام به رهاسازی آن در استخرها و زیستگاه های طبیعی می کنند. 

•    تغذیه پیرانا:  ماهی پیرانا از جاندارانی مانند کرم خاکی و ماهیان کوچکتر از خود تغذیه می کند. باید توجه کنید در هنگام غذا دادن به آب، دست خود را داخل آکواریوم نبرید! ماهی پیرانا از ماهیان گوشتخواری است که مانند کروکودیل دندان هایش جایگزین می شود. برخلاف کروکودیل که دندان های خود را یکی یکی جایگزین می کند، دندان های پیرانا ردیف به ردیف جایگزین می شود. همچنین، رویش دندان دو روز پس از افتادن دندان قبلی، اتفاق می افتد. 

2-    ماهی اسکار: 
از معروفترین ماهی های گوشتخوار، ماهی تزیینی اسکار است که در آب های شیرین زندگی می کند. این ماهی اشتهای بسیار زیادی دارد و در هر روز یک نوبت باید کاملاً سیر شود.

•    تغذیه ماهی اسکار: این ماهی از غذاهایی مانند کرم خونی و خاکی، پولکی و حبه ای تغذیه می کند، اما قادر است که تمام ماهیان و غذاهای گوشتی که به اندازه دهانش باشد را نیز بخورد. 

•    تولید مثل ماهی اسکار: تولید مثل گونه های مختلف ماهیان گوشتخوار بسیار متفاوت است. ماهی اسکار نر دارای لب های ضخیم و پهن، چانه های بزرگ و قوزی بلندتر نسبت به ماهی ماده است. تخم ریزی این ماهی معمولاً به شکل ردیفی بر روی رنگ است و پس از آن ماهیان به صورت مورب و کج در کنار یکدیگر از تخم خارج می شوند. در این زمان در سطح آب آکواریم کف ایجاد می شود و رنگ آب به دلیل وجود اسپرم به شیری تغییر رنگ می دهد. 

3-    ماهی پرت:  به این ماهی، طوطی ماهی نیز گفته می شود که برای اولین در دهه 80 در تایوان مشاهده شود. اگرچه به درستی مشخص نیست که نخستین ماهی پرت از جفت شدن کدام دو ماهی ایجاد شده است، اما برخی تصور می کنند که این ماهی از هیبرید (ترکیب) ماهی سیکلید میداس نر (با نام علمی Amphilophus citrinellus) و سیکلید سر قرمز ماده (Vieja synspila)  خلق شده است. 
دیدگاه دیگری که در مورد تولد این ماهی وجود دارد، این است که از آنجایی که طوطی ماهی نوعی رفتار خجالتی از خود نشان می دهد، بنابراین گمان می رود که یکی از والدین آن، از گونه ماهی سورم باشد. 

•    نگهداری پرت ماهی: پیشنهاد می گردد که برای هر 2 یا 3 جفت طوطی ماهی، 40 تا 45 گالن در آکواریوم در نظر گرفته شود. شرایط مناسب برای نگهداری این ماهی PH بین 6.5 تا 8، سختی 2 تا dGH25 و دمای 21 تا 28 درجه سانتی گراد است. چنانچه دمای آکواریوم پایین تر از این باشد، طوطی ماهی رنگ پریده و گوشه گیر خواهد شد. از آنجایی که پرت ماهی ها اشتهای بالای و تمایل زیادی به زیر و رو کردن بستر آکواریوم دارند، بنابراین استفاده از فیلترهای قوی در محفظه نگهداری این ماهی امری ضروری است. اگر از نور زیاد در آکواریوم استفاده کنید، ماهی رنگ پریده به نظر می رسد. به ویژه چون این ماهی از گیاهان زنده تغذیه نمی کند، به نور زیادی نیاز ندارد. 

4-    ماهی سیچیلاید: سیچیلاید یکی از بزرگترین خانواده مهره داران و ماهیان گوشتخواری است که تاکنون 1650 گونه مختلف از آن شناسایی شده است. در ایران به این ماهی، ماهی زندانی نیز می گویند و دلیل نامگذاری آن، شکل ظاهری آن است. سایز سیچیلاید دارای گستره بسیار وسیعی است که از سایز 2.5 سانتی متر تا یک متر را شامل می شوند. 
سیچیلاید در رنگ های مختلف مانند سفید مایل به طوسی با راه راه مشکی و سفید مایل به زرد دیده می شود. این ماهی از گونه ماهیان پرخاشگر است که می تواند تمام ماهیان آکواریوم را بترساند.

•    نگهداری ماهی سیچلاید: شرایط نگهداری این ماهی گوشتخوار با گونه های دیگر متفاوت است و به فضای بزرگتری برای نگهداری نیاز دارد. سیچلاید علاقه زیادی به وسایلی مانند گلدان، کوزه و دیگر وسایل سفالی است. 

•    تولید مثل سیچلاید: نرهای این ماهی کمی بزرگتر است و دارای رنگ کدرتر و قوزی در قسمت سر می باشد. ماده سیچلاید در زمان بارداری تیره تر شده و خال های قرمزی بر روی شکم او نمایان می شود. تولید مثل این ماهی بسیار آسان است و به آسانی و در مدت زمان کوتاهی تکثیر و پرورش می یابد. نکته مهمی که در پرورش سیچلاید وجود دارد این است که جدا کردن ماهی نر و ماده از تخم ها است، زیرا این مساله می تواند موجب جدال دو ماهی و آسیب آنها به یکدیگر می گردد. 

درباره تصفیه آب صنعتی بیشتر بخوانید: دستگاه تصفیه آب صنعتی

5-    ماهی فلاور هورن: ماهی هایی مانند فلاورهون و اسکار دارای هوش بیشتری در مقایسه با ماهی های دیگر هستند که به آنها قابلیت تربیت کردن بخشیده است. 
•    تغذیه ماهی فلاورهون: در تغذیه این ماهی بهتر است که از غذاهای خشکی که حاوی همه مواد مغذی مورد نیاز او باشد، استفاده کنید، با این وجود در میان غذاهای گوشتی، میگو بهترین گزینه برای این ماهی است. فلاورهون به علت سیکلید بودن، مستعد بیماری  انگل روده ای می باشد و چنانچه به این بیماری مبتلا شود، به سختی درمان می شود. به این دلیل بهتر است در صورت تغذیه فلاورهون با گوشت میگو آن را همراه با مقداری سیر مخلوط کنید، زیرا عصاره موجود در سیر دارای خواص ضد انگلی است. 

•    نگهداری ماهی فلاورهون: اصلاً پیشنهاد نمی شود که این ماهی را در کنار دیگر ماهی ها در آکواریوم نگهدارید، زیرا فلاورهون به شدت قلمرو طلب است و هیچ ماهی را در کنار خود نمی پذیرد. اما اگر جثه این ماهی نسبتاً بزرگ باشد، می توان از آن در کنار  سیچلایدهای دیگر استفاده کرد، زیرا جثه بزرگ آن مانع می شود که به دنبال کردن سیچلایدها بپردازد. فلاورهون به سطح PH آب چندان حساس نمی باشد و اکث آب های لوله کشی شهری برای نگهداری آن مناسب هستند. برای سلامت و رشد کافی این ماهی ضروری است که در مخزنی به گنجایش 200 گالن (هر گالن 3.8 لیتر) نگهداری شود.