روش های یافتن آب در طبیعت 

یکی از ملزومات اساسی که هر طبیعت گردی باید با خود همراه داشته باشد، آب است. حال اگر قصد گردش در منطقه ای بیابانی را داشته باشید، که اهمیت مسئله دو صد چندان می شود. به این موضوع فکر کنید که با شرایط اضطراری و خاصی در طبیعت، بدون آب و مواد غذایی لازم گرفتار شده اید. شاید بتوان برای مدت حدود 10 روز بدون غذا زنده ماند، ولی در صورت نرسیدن آب به بدن، در مدت زمان حدود 1 تا 2 روز عوارضی مانند گیجی، سردرد، کند شدن ذهن، کم آبی بدن، غلظت خون و ...  در بدن ظاهر می شود.
حال اگر این شرایط بحرانی در منطقه ای کویری و گرم اتفاق بیافتد، شدت آن بیش تر هم می شود. دمای هوا در مناطق کویری در فصل تابستان حدود 49 درجه می باشد و بدون مصرف آب، یک فرد حداکثر 2 تا 3 ساعت زنده می ماند. در صورتی که اگر همین فرد، در زمان تابش خورشید و هنگام روز در مکانی مناسب استراحت کند و در شب به حرکت خود ادامه دهد، حدود 2.5 روز می تواند بدون مصرف آب زنده بماند. هر فرد برای زنده ماندن در دمای 49 درجه با این شرط که روز را استراحت و شب حرکت کند، در روز به 2 لیتر آب نیاز دارد.

زنده ماندن در طبیعت در شرایط کم آبی

زمانی که در شرایطی بحرانی و با منابع ذخیره کم آب در طبیعت مانده اید، باید بتوانید با استفاده از روش های موثر، مصرف آب را مدیریت کنید تا از شرایط بد و دشوار جان سالم به در ببرید. راهکارهای زیر می توانند به شما در مصرف ذخیره آب و زنده ماندن در شرایط سخت کمک زیادی کنند.

•    زمانی که تشنه هستید، آب را سریعا قورت ندهید، بلکه آن را در دهان خود مزه مزه کنید و به آرامی بنوشید. این کار هم باعث خنک شدن شما می شود و هم مصرف آب را کاهش می دهد.
•    پرهیز از فعالیت های غیر ضروری و ماندن در زیر یک پناهگاه به دور از نور خورشید
•    در صورت پیدا نکردن سایه بدن خود را زیر شن ها پنهان کنید و یک تکه پارچه بر روی سر خود بکشید تا از نور مستقیم خورشید در امان بمانید.
•    به هیچ وجه در گرما لباس های خود را در نیاورید، این کار باعث افزایش تعریق بدن شما می شود و تنها برای مدت زمانی کوتاهی شما را خنک می کند. 
•    اگر آب ذخیره ای که دارید کم است، مصرف غذا و نمک را کاهش دهید. در صورتی که هیچ آبی ندارید، به هیچ عنوان غذا نخورید. بدن شما می تواند تا 10 روز بدون غذا در شرایط سخت به زندگی ادامه دهد.
•    برای خنک کردن آبی که دارید، یک پارچه نمناک به دور ظرف حاوی آب بپیچید، تا کاملا آن را بپوشاند.

روش های رسیدن به آب در طبیعت

با همه تمهیدات و راهکارها، اما بالاخره بعد از گذشت مدت زمانی کوتاه و تمام شدن آب بدن، مقاومت در برابر بی آبی بدن به کمترین حالت ممکن می رسد. بنابر این بهتر است، قبل از این که ذخیره آبی که دارید تمام شود، به فکر راه حلی برای تامین آب مورد نیاز خود باشید. در این مقاله قصد داریم شما را با برخی از روش های دست یابی به آب در طبیعت آشنا کنیم.

حفر گودال و تولید آب با روش تقطیر

یکی از روش های تهیه آب در کویر، حفر گودالی به ارتفاع 40 سانتی متر و قرار دادن یک لیوان و یا کاسه در ته گودال است (این روش برای مناطقی که شن های روان دارند چندان مناسب نیست). روی گودال را با یک تکه پلاستیک و دور آن را با سنگ ریزه بپوشانید. یک سنگ ریزه کوچک هم در وسط پلاستیک قرار دهید. 
با تابش نور خورشید و گرما، خاک رطوبت خود را از دست می دهد و بخار آب حاصل در برخورد با پلاستیک به شکل قطرات ریز آب به داخل لیوان می ریزند. با این روش در مدت زمان 6 ساعت، می توان نصف لیوان آب تهیه کرد. 

استفاده از گیاهان

یکی دیگر از روش هایی که برای تولید آب در کویر می توان از آن استفاده کرد، گیاهان کویری هستند. گیاهان کویری معمولا ریشه و ساقه پر آبی دارند. فقط برای استفاده از آنها مراقب باشید، زیرا معمولا در فصل تابستان امکان اسکان مارها در این گیاهان وجود دارد. البته در استفاده از گیاهان، فراموش نکنید که در صورت نشناختن پوشش گیاهی منطقه، این روش می تواند به جای این که جان شما را نجات دهد، خطرناک باشد. برای مثال، آبی که داخل بافت نوعی از کاکتوس مناطق بیابانی قرار دارد، باعث تهوع می شود. 
 علاوه بر این، برای پیدا کردن آب در بیابان باید به دنبال پوشش گیاهی و درختان متراکم باشید، زیرا این گیاهان بدون آب نمی توانند زنده بمانند. بنابر این هر جایی در بیابان که پوشش گیاهی متراکم و به خصوص درختان برگ ریز و پهن برگ قرار دارند، قطعا منبع آبی نیز هست.

دنبال کردن رد پای جانوران

جانوران هم مانند گیاهان بدون آب زنده نمی مانند، بنابر این اگر در منطقه ای که هستید رد پای جانوری وجود داشته باشد، بدانید که به منابع آب نزدیک هستید. شترها و اکثر جانوران هنگام غروب آفتاب به سمت آب می روند و دنبال کردن آنها، شما را به آب می رساند. علف خواران نیز هرگز از آب دور نمی شوند، زیرا هنگام صبح و غروب به آب نیاز دارند. 
حیوانات گوشتخوار این قابلیت را دارند که مدت زمان زیادی بدون آب زنده بمانند، چون آب لازم برای بدن خود را از طریق شکار تامین می کنند. بنابر این تعقیب آنها گزینه مناسبی برای رسیدن به آب نمی باشد.
پرندگان دانه خوار نیز گزینه مناسبی برای یافتن منابع آب می باشند، زیرا هرگز از آب دور نمی شوند و صبح و عصر آب می نوشند. برای یافتن آب با استفاده از پرندگان، باید بدانید که زمانی که آنها مستقیم و به سمت پایین پرواز می کنند، به سمت آب می روند. اما زمانی که آب می خورند، چون سنگین می شوند، از درختی به درخت دیگر پرواز می کنند تا استراحت کنند.
پرندگان آبی مانند قوش ها، عقاب ها و دیگر پرندگان شکاری، آب لازم برای بدن خود را از طریق مایعات بدن شکار خود به دست می آوردند، بنابر این گزینه مناسبی برای هدایت شما به سمت منابع آب در طبیعت نیستند.

جمع آوری شبنم گیاهان

به غیر از باران های اسیدی ناشی از فعالیت کارخانه ها و مراکز صنعتی، آب باران در همه جا قابل شرب می باشد. برای جمع آوری آب باران در طبیعت می توانید حفره ای در زمین ایجاد کرده و کف آن را با خاک رس بپوشانید. از این حفره می توان برای ذخیره آب باران استفاده کرد. هم چنین می توانید از پلاستیک، پارچه ضد آب، ورقه های فلزی و پوست درختان برای نگهداری از آب استفاده کنید. 
در مناطقی که اختلاف دمای شب و روز زیاد است، شبنم زیادی بر روی گیاهان تشکیل می شود. با جمع آوری این شبنم می توان آب آشامیدنی خود را تامین کرد. یک روش دیگر برای جمع آوری آب، استفاده از پارچه های تمیز است تا در مواقع لزوم بتوانید آب داخل آنها را استفاده کنید.

بهترین مکان ها برای پیدا کردن آب در طبیعت

کف دره ها و مسیل رودخانه ها و مکان هایی که آب از زمین خارج می شود، امکان دسترسی به آب از مکان های دیگر بیش تر است. هم چنین قسمت هایی از زمین که در آنها گیاه روییده است، نقاط مناسبی برای دسترسی به آب در طبیعت می باشند. در کوه ها، بین شکاف های سنگ ها ممکن است بتوان به آب رسید.
در ساحل، با کندن زمین بالای خط مد و در جاهایی که توده های شنی وجود دارند، می توان به آبی شور مزه، اما قابل شرب دست پیدا کرد. در پایین پرتگاه های ساحلی برای تامین آب، به دنبال سبزی ها و گیاهان آبدار حتی خزه و سرخس باشید. در صورتی که نتوانستید به منابع آب شیرین در طبیعت دست پیدا کنید، از تقطیر آب شور با انرژی گرمایی خورشید نیز می توانید آب آشامیدنی تهیه کنید.

از هر منبع آبی در طبیعت می توان برای آشامیدن استفاده کرد؟

در طبیعت منابع متعددی برای تامین آب وجود دارند، که استفاده از همه آنها برای تامین آب شرب مورد نیاز انسان مورد تایید نمی باشد. برای مثال منبع آبی که اطراف آن هیچ گیاهی وجود ندارد یا بقایای جانوران در آن دیده می شود، احتمال خطرناک بودن آن برای انسان زیاد است. 
در صحراها معمولا دریاچه هایی قرار دارند که راه خروجی ندارند و به اصطلاح آب آنها راکد است. این دریاچه ها نمکی هستند و آب آنها قبل از مصرف باید تقطیر شود. 
هم چنین برخی از گیاهان موجود در طبیعت هستند، که قابلیت تامین آب را دارند، اما ممکن است نوشیدن آب حاصل از آنها باعث ایجاد مشکلاتی در انسان شود یا این که حتی سمی باشند. بنابر این از هر منبعی برای تامین آب شرب در طبیعت نمی توان استفاده کرد.